تحقیقات جدید، منتشر شده در تحقیقات های ژئوشیمیایی در ماه نوامبر، جزئیات میزان منحصر به فرد مواد میکروپلاستی ها را حتی در عمیق ترین اقیانوس ها، مثل: دریا یا گودال ماریانا، نشان می دهد.
یک تپه به شکل هلال از زباله های پلاستیکی حدود 11 کیلومتر (6.83 مایل) در زیر سطح آب که به سمت شرق چین و فیلیپین گسترش می یابد، در عمقی که هیچ نوری نمی تواند نفوذ کند، درجه حرارت بین 1 تا 4 درجه سانتیگراد (34 تا 39 درجه فارنهایت) ثابت است و فشار 16000 psi، حدود 1100 برابر بیشتر از فشار در سطح آب است.
اندازه این تپه زباله ای به اندازه سراسر منطقه “hadal zone” است که از حدود شش تا 11 کیلومتر عمق دارد.
این ممکن است کمی نامناسب به نظر برسد اما مواد پلاستیکی هنوز هم راهی برای رشد در عمق را در پیش دارند.
قبل تر، میزان میکروپلاستک ها و مواد پلاستیکی در این عمق به خوبی شناخته نشده بودند و اکنون تحقیقات جدید نشان می دهد که از این فاجعه تقریبا چه مقدار آسیب را می توان متحمل شد.
در واقع، تیم تحقیقاتی تا جایی که می توانسته اند در عمق اقیانوس اطلس در منطقه گودال ماریانا نفوذ کرده اند و در این باره می گویند:”این احتمالا یکی از بزرگترین نفوذها و رخنه ها، از باقی مانده های مواد میکرو پلاستیکی، در عمق آب های بر روی زمین” است.
در کنار تمامی آزمایش ها پژوهش های تیم تحقیقاتی، بیشترین نفوذ مواد میکروپلاستی در عمق آب های اقیانوس را یافته اند، و بر اساس تحقیقات گفته می شد که تا حداکثر 13.51 قطعه پلاستیکی در هر لیتر از آب بوده است.
این تقریبا چهار برابر بیشتر از داده های قبلا گزارش شده، در مورد مواد پلاستیکی در داخل آب های زیرزمینی در اقیانوس آرام و اقیانوس اطلس است.
اکنون می توان گفت که متاسفانه عمق دریاها و اقیانوس ها با مواد خطرناک شیمیائی پر شده است.
علاوه بر این، تحقیقات نشان می دهد که پلاستیک های کوچک درون آب یکجا متمرکز نبوده اند، اما در پائین ترین نقاط، بین 7 تا 11 کیلومتری در عمق کشف می شدند.
همینطور برای منبع پلاستیکها، محققان حدس می زنند که احتمالا مناطق صنعتی در شمال غربی اقیانوس آرام تا حدود پچ مرکز زباله بزرگ در اقیانوس آرام را به وجود آورده اند و همچنان نیز به آنها اضافه می شود و آن ها گسترش می یابند.
پلاستیک ها در اقیانوس تجزیه نمی شوند، بنابراین تنها دو گزینه برای آنها وجود دارد: شناور به سمت ساحل ها حرکت کنند و یا به سمت عمق اقیانوس ها به پیش بروند.
متاسفانه عمق اقیانوس ها به نظر می رسد مانند یک سینک جذب کننده عمل می کند.
اما مواد Microplastics فقط یک مشکل برای زندگی ها در اقیانوس نیست، جایی که آنها ممکن است باعث انسداد، از بین رفتن و عدم تعادل هورمونی حیوانات دریایی نیز شوند، اما آنها همچنین می توانند زنجیره غذایی آب نوشیدنی را نیز از بین ببرند.
برآوردها نشان می دهد که با 13 میلیون تن ضایعات پلاستیکی که در یک سال در حال ورود به اقیانوس هستند، فرصتی بسیار خوبی وجود دارد که حتی بدون دانستن، ما پلاستیک ها را بخوریم.
همچنین ببینید که دانشمندان، وجود مواد میکروپلاستیکی در بدن انسان ها را تائید می کنند!
موجودات در آنجا ممکن است هیولای ترسناک و وحشتناکی باشند، اما آنها برای ما تهدیدی ندارند، تهدید اصلی، یک آخرت احاطه شده با پلاستیک است.
برای مطالعه بیشتر: ۸ ایده علمی و تخیلی که ممکن است خیلی زود به واقعیت تبدیل شوند (+تصاویر) و یا دانشمندان کشف کرده اند که تخم ماهی آبپز شده، از غذاهای دوران میان سنگی بوده است، را مشاهده کنید.
